Agnes Ferron: ‘Ik ben de oma van de servicedesk’

Ik zoek graag mijn kleindochter op, al is het even rijden

Wie ik ben?  Ik ben de ‘Oma van de Servicedesk’. In december 2023 ga ik met pensioen, dus de oma leeftijd heb ik ook! Ook voor mijn kleindochter ben ik oma. Ze woont helaas zo’n 2 uur rijden van me vandaan in Zuid-Holland. Mijn jongste dochter woont gelukkig in de buurt. Ik ben geboren in Noord-Holland. Al jaren woon ik met veel plezier in Noord-Limburg. En sinds meer dan 36 jaar werk ik fulltime in Noord-Brabant. Ik ben dus ‘thuis’ in aardig wat ‘Noord’-provincies 😉

Mijn vrije tijd besteed ik ook aan paardrijden, yoga en Candy Crush

Iedere zaterdag ga ik naar de manege. Daar rijd ik met de senioren een uurtje paard. Dat gaat tegenwoordig vooral om de gezelligheid en minder om de sport. Verder heb ik wekelijks een uurtje yoga. Dat is heerlijk om lichaam en geest te ontspannen. Af en toe speel ik een spelletje ‘CandyCrush’. M’n jongste dochter vindt me een enorme gamer: “mam, speel je dat nou nog steeds???!!!!” 

In 1981 studeerde ik af in Onderwijs- en Kinder- en Jeugdpsychologie

Op dat moment was in de psychologie geen baan te krijgen in de richting Kinder- en Jeugdpsychologie. Dat was het veld waar ik tijdens m’n stage m’n ideale baan gevonden dacht te hebben. Wel was er werk in de geriatrie. Helaas lag daar mijn interesse niet echt. 4 jaar werkte ik bij een promotieproject als Onderwijspsycholoog bij de Universiteit van Nijmegen. Toen ik dat gezien had, schoolde ik me om in de informatica bij Pandata, destijds in hartje Rotterdam. En ineens lagen de leuke banen voor het oprapen!  

Na mijn omscholing begon ik als ontwikkelaar

De langste tijd werkte ik bij het SES, de maatwerkafdeling van PinkRoccade Local Government. Ik maakte kennis met veel materiegebieden. Klanten met wensen voor een aanvulling op de standaardapplicaties hielp ik verder. Eind 2014 kwam ik terecht bij de businessunit Samenlevingszaken. Ik startte op Servicedesk. Het sociaal domein was het enige materiegebied waar ik in al die jaren nog géén kennis mee had gemaakt 😊

Inmiddels werk ik al zo’n 8 jaar als ‘medewerker Servicedesk’ bij Samenlevingszaken

Collega’s die me goed kennen zeiden vooraf: ‘Jij, servicedesk? Dat hou je nog geen uur vol!’. Het liep anders. Het bevalt me prima! Als medewerker Servicedesk krijg ik de vragen van de klant voorgelegd. Ik bekijk hoeveel ‘haast’ een antwoord heeft. Ik verzamel eventueel de informatie die in de vraag ontbreekt en nodig is voor een oplossing. Ook ga ik op zoek naar waar ik het beste het antwoord vandaan kan halen.

Het zoeken naar antwoorden voelt soms als een speurtocht

Sommige vragen beantwoord ik zo zelf, omdat ik weet wat er speelt. Andere vragen zoek ik uit in de documentatie. Soms reproduceer ik de situatie. Daardoor kan ik de vraag goed gedocumenteerd bij de collega’s neerleggen die het verder oppakken. Voor nog weer andere vragen moet ik misschien op speurtocht naar waar wie daar mee zou kunnen helpen. Soms kan ik ook niet helpen. Dan verwijs ik door voor een opleiding of consultancy ter ondersteuning.

Met fijne collega’s en meedenk-klanten is het leuk puzzelen

Deze functie, met veel klant- en collega-contact ligt me goed. Het is soms samen ‘puzzelen’ met wat er nu aan de hand is. We gaan dan op zoek naar de oorzaak en om zodoende een oplossing te vinden. Dankzij de fijne collega’s en meedenk-klanten is samen zo’n onderzoek doen heel leuk (en je krijgt er nog voor betaald ook….). 

Het team gaat een uitdaging niet uit de weg

De samenstelling van het team van Samenlevingszaken is natuurlijk niet meer dezelfde als toen ik startte. Maar altijd blijft de kern: een mooie mix van jongere en meer ervaren collega’s. Ze helpen klanten en elkaar enthousiast en gaan een uitdaging niet uit de weg. We zijn een sociaal team. Zou het aan het woord ‘Samen levings zaken’ liggen?

Collega’s leven met elkaar mee

We zoeken elkaar op voor het werk, maar ook daarbuiten. We leven met elkaar mee bij de verdrietige maar vooral ook leuke zaken die bij het leven horen. Vooral bij de jeugd geniet ik mee van bijvoorbeeld de aankoop van een eerste eigen woning, een huwelijk en gezinsuitbreiding. Samenlevingszaken is vooral een warm nest waar ik de gelegenheid krijg te leren en te groeien. Ik zie het ook bij veel collega’s. Ze groeien. Bijvoorbeeld vanuit stage, beginnend bij de Servicedesk. Ik zie ze stapjes zetten naar consultant en dan groeien naar projectleider, productowner en zelfs productmanager.

Ik hoop dat onze oplossingen vooral nog makkelijker worden

Ik hoop dat we in de niet zo verre toekomst de vernieuwingen in de applicaties vorm kunnen geven. Ik verheug me erop die te delen met onze klanten. Zo werken zij nog prettiger aan het ondersteunen van inwoners. Het leven moet vooral makkelijker worden, ondanks alle eisen van beveiliging en privacy-voorwaarden.

Mijn opvolgers maken dat ik alvast kan oefenen met afstand nemen

Voor mezelf probeer ik heel voorzichtig wat meer afstand te nemen. Zo week ik me langzaam los van het fulltime werken. Gelukkig heb ik op de Servicedesk inmiddels ook collega’s die het stokje goed over kunnen nemen. Ze helpen net zo enthousiast als ik de klanten bij hun vragen.

Wil je meer over me weten? Dan zeg ik hier wat ik ook vaak in een melding schrijf bij het afsluiten: Vragen van harte welkom! 😊

Groetjes,

Agnes